handjes, voetjes

Handjes, voetjes, gezichtjes, alles staat op de muur. Het is een bombarie van kleuren en een vrolijk pleintje geworden. De kinderen starten hier iedere dag (in de rij). Klaar voor de nieuwe schooldag. Van de week kwamen we precies op dat moment aanlopen. De hoofd leraar op het platform, tezamen met een stel kinderen die slaan op drums. Het is net als een militaire dril. Alle kinderen in de rij en er wordt gezongen. Het was bijzonder om te zien en het gaf ons een bijzonder gevoel.

Per klas kiezen we een tien-tal kinderen. Zij moeten hun naam op een briefje schrijven. Die we dan weer uit ons petje kiezen. Het was aardig wat werk om dit voor elkaar te krijgen. Moddi de locale artist die met ons meewerkt heeft zelfs af en toe een act opgevoerd. Inmiddels vinden de leraren het zo leuk, dat als we aankomen ze gelijk vragen of ze kunnen helpen met de kinderen. Een groot aantal leraren heeft ook hun hand gezet. Super.

Soms denken we weleens; waar zijn we mee bezig? Het regent, het werkt niet allemaal mee, de fundi's komen niet of later, we zwoegen in de hitte, of zoals nu we schilderen dag na dag. De grote vraag waarom doen we dit. Eigenlijk voornamelijk omdat we het zelf meestal vreselijk leuk vinden. En we hopen in ieder geval de mensen hier wat mee te geven.

We hebben dan ook besloten om ook met een klaslokaal aan de binnenkant te beginnen. We hebben immers al zoveel geld opgehaald! In ruil hiervoor hebben we aan de leraren gevraagd om de boel op te ruimen. Het duurde even (This Is Africa), maar toen zagen we opeens kinderen aan de gang met (sweepers) takjes met bladeren om te vegen. Het werkt dus. De bankjes werden verplaatst naar een ander lokaal. We kunnen dus weer verder en dat is wel fijn omdat het ook binnen is. Het regent nu geregeld. Voor de tweede buiten muur moeten we nog even geduld hebben. De mestselfundi is klaar, de eerste schilderlaag zit erop. Het wachten is nu op de verf. Die was helaas op en moest van ver komen. Hopelijk wordt deze straks op de bus gezet hiernaartoe.

Omdat we op de school nu wat langer rondlopen zien we dingen waar we ons over verbazen, zoals vuile lokalen en toiletten, het gedrag van de leraren en de kinderen. Zoals twee weken geleden, dat we kinderen zagen kikkeren op de grond in een grote kring. We dachten even, grappig wat een speciale gymnastiek oefening is dit. Totdat we goed keken en de lerares in het midden van de kinderen stond om de kinderen me een stok te slaan als ze niet snel genoeg voorruit gingen of te hoog bleven. Ongelofelijk. Het is ook zo dat alle leraren standaard met een stokje rondlopen en we hebben dan ook zeker de eerste week dat we rondliepen herhaaldelijk gezien dat de kinderen werden geslagen. De kinderen schieten dan ook weg als een haas als er een leraar aankomt of als wij een snelle beweging maken. We hebben deze dingen besproken met Marion, Herman en Ndege. Samen met hen hebben we een plan gemaakt om deze zaken bespreekbaar te maken. Binnenkort wordt een evenement georganiseerd op de lodge voor deze school en omliggende scholen, voor de leraren. Vanuit de lodge worden ze uitgenodigd voor een gezellig middag en avond, waarbij o.a. een voorlichting wordt gegeven over ecologie en birding door de 'birder' die vanuit deze lodge werkt. De birder (Valerie) gaat hier later op de scholen ook les over geven. Vervolgens een eenvoudig dinner. Daarna zal er door Muddi en Kiseppe (Comedy K2), samen met een aantal mensen van de lodge een voordracht worden gegeven om het gedrag van de leraren bespreekbaar te maken. De oud-leraar van Ndege nodigen we ook uit. Hij heeft o.a. het slaan op zijn school al afgeschaft. Hij kan aangeven hoe hij daar mee om is gegaan. Spannend! Het zou echt fantastisch zijn als we een aantal dingen (al is het maar een klein beetje) kunnen verbeteren en een vervolg zullen krijgen in de toekomst.

Soms doen we ook nog iets voor onszelf zoals afgelopen zondag. We hebben een wandeling gemaakt naar en in het regenwoud. Een oerbos, hier vlakbij met fantastisch mooie bomen en planten en zelfs Colobus monkeys. De hele dag waren we samen met een gids (Ali) en de hond (Zua) op pad. 'n behoorlijke klim, met tussendoor een regenbui.

Omdat het nu zoveel regent hebben we met Marion en Herman afgesproken dat we voorlopig in een huisje kunnen blijven. Zodra de tent droog is klappen we die dicht en zetten we de auto op de parkeerplaats. Raar hoor, Na zo'n tijd in de tent nu in een huisje, maar met de regen is het beter.

Tjeetjem, dat we dit allemaal mogen meemaken. Waarschijnlijk blijven we nog even hier.