Bye bye Malawi

Malawi is lekker warm, veel hutjes, heel veel (fietsende of lopende) mensen en natuurlijk het lake. Deze keer hebben we niet zolang in Malawi door gebracht. We zijn gestrand op een prachtige plek aan het meer “Makuzi Beach Lodge”, 'n soort tropisch paradijs met overal rond vliegende gekleurde vogels. Een bestemming uit een vakantie folder, maar als je je buiten het hek begeeft dan weet je het weer. Dit is Afrika. Wat zijn de mensen toch vreselijk arm. Positief is dat het diesel probleem nu, met de nieuwe president, echt opgelost schijnt te zijn. Geen uren/dagen lange wacht rijen meer voor de tankstations. Het lijkt zelfs wel dat je hier in de locale winkels al meer variatie hebt dan in Tanzania. Wat wel jammer is, dat veelal door de enorme grote hoeveelheid aan hulp, zo ontzettend wordt gebedeld. Kleine kinderen weten niet beter dan dat ze bijna hysterisch “give me ….” roepen als ze een blanke zien.

Via het lake zijn we naar Kuti wild reserve gereden en vandaar naar Lilongwe (de hoofdstad). Daar hebben we ons nieuwe carnet, dat door de ADAC was gestuurd, bij het DHL kantoor opgepikt. Inmiddels hebben we genoten van een dagje “shoppen” in Lilongwe. Het is verrassend hoe overweldigend een “Shoprite” kan zijn. Schappen vol met etenswaren en nog grote keus ook. Voor ons plezier hebben we hier rond gelopen. Wat zijn we in Nederland toch verwend dat dit alles normaal is. (Crisis....hahaha , straks komen wij weer terug is alles voorbij....)

We hebben de grens met Zambia gepasseerd. Hier moet je wel vijf loketten langs, nou ja, loketten, loket nr. 4 was onder 'de mangoboom'. Deze keer hebben we van immigratie een transit visum kunnen krijgen. We zeiden diverse keren 'matatisu', (Swahili voor probleem) tegen de douane beambte. Eerst zei hij dat transit dezelfde prijs was. Na eventjes... wachten/zuchten, konden we bijna voor de helft van het geld het land in. Alleen moeten we nu binnen zeven dagen het land weer verlaten. We zitten nu al in Livingstone, dus dat gaat zeker lukken. We moeten onze gasfles laten bijvullen. Onze route gaat vooralsnog naar Namibië. Via Etosha en de himba's rijden we naar Walvisbay. Daar zullen we straks beslissen wat we met de auto doen.