Kamanjab

We zijn nu in Kamabjab bij Oppi-Koppi, een campsite van een Belgisch-Nederlander koppel. En 'overlanders' mogen hier gratis staan. Leuke actie, voor ons tijd om ons opnieuw te organiseren. Foto's uitzoeken, schrijven, wassen etc. We willen nog naar de Himba's voordat we echt richting het zuiden, Walvisbay of Kaapstad rijden. We hebben fantastische dagen gehad in Etosha. Wat een prachtig park. Gelukkig was de regen hier al drie weken niet meer geweest. We konden dan ook al veel beesten bij de waterholes zien. Wat is dat ontzettend genieten. Stukje rijden, foto's maken, schetsen, zwemmen. Zelfs op de campsite kan je hier naar de waterhole. Elke ochtend hebben we opnieuw gezegd, we blijven nog een dagje. Op de dag is het nu in de zomer werkelijk bloedheet. De temperatuur bouwt gedurende de dag soms op tot wel 45 graden. In de verte zie je later op de dag donderwolken. Het begint flink te waaien, maar geen regen. Wij klapten pas vlak voor het slapen de tent uit i.v.m. mogelijke storm. Dan is de temperatuur weer iets gedaald en de wind gaan liggen.

Wat ons opvalt hier in Namibië is de Duitse degelijkheid (en schoonheid) in de stadjes. Het is werkelijk een verademing. Gewoon een schone toilet, een supermarkt en een lekkere bak koffie. Gisteren reden we in Outjo. Een stadje onder Etoscha. Op de heenweg (1,5 jaar gelden) was dit al best anders, voor ons is dit nu werkelijk rustig en een soort gewoon. Zijn wij veranderd of is het stadje veranderd? Zelfs de grenspost Zambia uit, naar Nambië ging vreselijk soepel.

Namibië is extreem, de warmte, de ruimte, de beesten en de natuur. We hebben overnacht in Katima Mulilo aan de Zambezi en aan de Kwando. Omdat er bij Kwando Camp 's avonds zo ontzettend veel muggen zaten zijn we de volgende ochtend verder gereden richting Rundu. Over de Caprivi strip, helaas dit keer geen olifanten gezien.

We zijn uitgekomen bij Kaisoisi lodge, iets buiten Rundu. Een prachtig plekje met zelfs een eigen toilet en douche op de campsite. We zijn er vijf dagen gebleven. Op de Okavango, de rivier die de grens is tussen Namibië en Angola, hebben we een boot tochtje gedaan. Natuurlijk veel vogels gezien en badende mensen langs de kant van het water. In een rivier met zoveel krokodillen zie ik mezelf nog geen bad nemen of m'n wasje doen.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan het Mbunza living museum. We moesten een partij water trotseren, maar gelukkig zijn we er gekomen, want we hadden het niet willen missen. Dit volk loopt inmiddels niet meer in traditionele kledij. (alleen nog tijdens ceremonies) De missionarissen hebben dit in het verleden verboden. Ze proberen mede door dit museum de oude tradities (kledij, dans) in stand te houden of zelfs terug te brengen. Er wordt nog steeds op de traditionele manier gevist, gekookt, kruiden en medicijnen gebruikt en soms gewoond.