Hier in Mambo is weer veel gebeurd. Tot
onze grote spijt zijn er al kinderen (om diverse redenen) niet meer
gekomen of zelfs al naar Dar es Salaam gestuurd (de grote stad). Er
zijn ook weer nieuwe kinderen bijgekomen, maar het enthousiasme lijkt
er op dit moment wel uit.
'n paar grote veranderingen zijn.
De 'artists'
hebben inmiddels van gasten, die MvP bezochten, een beurs gekregen om
naar een 'artschool' te gaan in Bagomoyo. Per direct is mr. Makayaka
vertrokken, maar ook Moddy zal vanaf het nieuwe jaar naar school
gaan. Voor ons project is het een grote 'aderlating'. Ndege heeft
inmiddels een gepensioneerde leraar benaderd. Hij komt volgende week
langs.
De makuti
(dakpannen van gevlochte palmbladeren) is er nog niet. Er schijnt
concurrentie van andere kopers te zijn aan de kust. Dus we wachten op
een dak (wat inmiddels wel nodig is).
Om het project levensvatbaar en
sustainable te maken zijn we met de 'mannen' spullen gaan maken die
aan de locale bevolking verkocht kunnen worden. Niet altijd wordt het
door hun even leuk gevonden om te doen. Het levert (voor hun) niet
direct iets op. Dat 'de mannen' op de markt gaan staan hebben we nog
niet voor elkaar gekregen.
In verband met een
begrafenis (waardoor het leven in Africa drie dagen stil ligt) is de
kippenfarm nog niet uitgezet. Tijd is zo'n ander begrip in Nederland
dan hier. Iedereen heeft tijd voor praatje, wacht gewoon een tijdje
op werk of wacht gewoon tot de zon weer komt of ondergaat. 'n nieuwe
dag heeft altijd nieuwe kansen!
Onze gedachte is dat op dit moment de
huidige kinderen (of hun ouders) nu niet (meer) gemotiveerd zijn. Er wordt met de ouders gepraat en
er komen weer (nieuwe) kinderen bij (ook uit andere 'clans'). Hopelijk staan deze dan wel
open voor kansen en/of verandering. Want dat is wat we (willen)
brengen!
Voor ons 'n
moeilijke beslissing wat nu te doen. We willen 't project dat zo
fantastisch begon niet bij de eerste hobbel verlaten, maar we moeten
onze (eigen) toegevoegde waarde wel blijven zien.
Als we blijven dan moeten we ons visum
verlengen in Arusha.
Als we niet blijven, dan zullen we
binnen nu en twee weken Tanzania moeten verlaten. 't lijkt er nu op
dat we verlengen en de komende maand goed afwegen en bekijken wat er
gebeurd. Dan hebben we nog even de tijd om met onze 'Canary”richting
het zuiden te rijden.
We zijn ook bij Moddy op visite
geweest. Hij woont op een berg tussen prachtige valleien, maar heeft
ook geen stromend water en elektriciteit. Als het regent is de weg
slecht of zelfs onbegaanbaar. Een geweldige dag waarin we vreselijk
verwend zijn met lokaal eten. Voor we het wisten zaten we bij de
Chairman (voorzitter) van z'n dorp aan de tafel of waren we bij
“Kiseppe” z'n stuk grond aan het kijken.
Het is hier IDDay
geweest, 'n moslim feest waarbij alles (natuurlijk) stil ligt voor
drie dagen. Iedereen loopt in z'n beste kleren, gaat op visite, eet
'pilau', een soort vette rijst met kruiden. 's middags en 's avonds
wordt er gedanst rond grote drums.
Vandaag is het
zondag, de jongens komen niet, tijd om even een berichtje te
plaatsen. Vanuit mistig Mambo veel liefs van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten